ارز دیجیتال چیست؟ انواع ارز دیجیتال

ارز دیجیتال چیست؟ انواع ارز دیجیتال : ارز دیجیتال یک نوع پول الکترونیکی است که بدون دخالت دولت یا بانک مرکزی، تولید، مدیریت و مبادله می‌شود. در واقع، ارزهای دیجیتال معادل فیزیکی ندارند و فقط به صورت الکترونیکی در دسترس می‌باشند. بهتر است بدانید که بیت کوین تنها یک نمونه از ارز دیجیتال است و نمونه‌ های دیگری مانند استیبل کوین‌ ها و ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) نیز جزء دسته ارزهای دیجیتال طبقه‌ بندی می‌ شوند.

با توجه به اهمیت آشنایی با این موضوع در این مقاله قصد داریم تا شما را با مفهوم ارز دیجیتال، انواع ارز دیجیتال و مزایا و معایب آن‌ ها آشنا کنیم. اگر شما هم به این موضوع علاقه‌ مند هستید تا انتهای این مقاله همراه ما باشید و چنانچه بعد از پایان مقاله، همچنان پرسش یا ابهامی در این زمینه داشتید، می‌توانید در بخش کامنت‌ها، سؤالات خود را با ما مطرح کنید.

ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال نوعی ارز است که فقط به صورت الکترونیکی و از طریق رایانه یا تلفن همراه در دسترس قرار می‌گیرد. این پول برخلاف انواع ارز های ملموس مانند اسکناس یا سکه‌ های ضرب شده، معادل فیزیکی ندارد اما همانند پول‌های فیزیکی می‌توان از آن‌ ها برای خرید کالا و خدمات استفاده کرد.

توجه داشته باشید که شما برای استفاده از انواع ارز دیجیتال به پلتفرم‌ ها و جوامع آنلاین مانند پلتفرم‌ های سرمایه‌ گذاری، سایت‌ های بازی و پورتال‌ های قمار محدود هستید. برای درک بهتر این موضوع بهتر است بدانید که ارز های دیجیتال به دو صورت کلی وجود دارند:

• پول متمرکز (Centralized currency): منظور از پول متمرکز پول‌ هایی است که توسط دولت‌ ها یا مؤسسات مالی به عنوان بخشی از سیستم بانکداری تجاری صادر شده و در دسترس عموم مردم قرار می‌گیرد.
• پول غیرمتمرکز (Decentralized currency): این نوع پول یا ارز توسط دولت‌ ها یا مؤسسات مالی صادر نمی‌ شوند. در واقع، ارز های غیرمتمرکز از طریق شبکه‌ های مالی همتا به همتا کار می‌کنند و با حذف واسطه‌ ها (مانند بانک‌ها) امکان وام دادن، قرض گرفتن و ترید مستقیم از طریق افراد را فراهم می‌نمایند. برای درک این مطلب مقاله : صرافی غیرمتمرکز (DEX) چیست؟ را بخوانید.

ارزهای دیجیتال مانند کریپتوکارنسی‌ ها اغلب برای سرمایه‌گذارانی جذاب هستند که نسبت به ارز های فیات (مانند دلار و یورو) محتاط بوده و به دنبال جایگزینی برای آن‌ ها هستند. Nisa Amoils، مدیر A100xx Ventures می‌گوید: « رمز ارز ها برای افرادی که از سیستم مالی سنتی کنار گذاشته شده‌اند یا ارزش پول‌ آن‌ ها کاهش پیدا کرده است، مناسب می‌باشد چرا که این افراد به دنبال فرصتی برای حضور در بازار و خلق ثروت برای خود هستند. »

انواع ارز دیجیتال

به‌ طور کلی می‌توان گفت که رایج‌ ترین اَشکال ارز دیجیتال شامل رمز ارزها، ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) و استیبل کوین‌ ها می‌باشد. در زیر به تفصیل در رابطه با هر کدام از این موضوعات صحبت خواهیم کرد. قبل از صحبت درباره انواع ارز دیجیتال ما در مقاله ” معرفی ۷ ارز دیجیتال برای سرمایه گذاری در سال ۲۰۲۳ ” ارزهای مهم برای سرمایه گذاری در سال ۲۰۲۳ رو بهتون معرفی کردیم که متوانید استفاده کنید.

• ارز دیجیتال بانک مرکزی ( CBDC )

یکی از انواع ارز دیجیتال، ارز دیجیتال بانک مرکزی می‌باشد. در واقع، CBDC نوعی ارز صادر‌شده توسط بانک مرکزی می‌باشد که برای استفاده در دسترس عموم مردم قرار می‌گیرد. برخلاف ارزهای دیجیتال که ارزش آن‌ها به‌ طور مداوم در نوسان است، ارزش CBDC ثابت و برابر با ارزش ارز فیات یک کشور می‌باشد. جالب است بدانید که ارزهای فیات شکل دیگری از پول قانونی صادرشده توسط دولت هستند که توسط مصنوعات فیزیکی ( مانند طلا، نقره یا سایر فلزات گرانبها ) پشتیبانی نمی‌شوند.

Amoils می‌گوید: «بعضی از متخصصین حوزه رمز ارز ها از ایده اجرای CBDC متنفرند زیرا آن‌ ها معتقدند که این ایده به معنای نظارت دولت و نقض حریم خصوصی است. هم‌ اکنون CBDC به یک موضوع داغ سیاسی تبدیل شده است. در واقع، این ماجرا زمانی شروع شد که توسعه‌ دهندگان پروژه لیبرا فیسبوک اعلام کرد که قرار است بر روی ارز دیجیتال بانک مرکزی کار کند.»

بهتر است بدانید که پروژه لیبرا (که بعداً به Diem تغییر نام داد) در سال ۲۰۱۹ توسط کمپانی فیسبوک آغاز و در سال ۲۰۲۲ اجرای آن لغو شد.

در حال حاضر، بیش از صد کشور در حال بررسی مزایای CBDC هستند. جامائیکا، نیجریه و باهاما از اولین کشورهایی می‌باشند که شروع به صدور انواع ارز دیجیتال مانند CBDC کرده‌اند. اعتقاد بر این است که ارزهای دیجیتال بانک مرکزی در دسترس‌تر، امن‌تر و به راحتی قابل انتقال می‌باشند. علاوه بر این، CBDC می‌تواند هزینه نقل و انتقال پول و تراکنش‌های فرامرزی را نیز کاهش دهد. بنابراین، CBDC به عنوان یکی از انواع ارز دیجیتال هم برای مصرف‌ کنندگان و هم برای مشاغل به شدت جذاب است.

در حال حاضر، فدرال رزرو ایالات متحده در حال تحقیق بر روی CBDC هاست، اما هنوز هیچ برنامه‌ ای برای اجرایی کردن CBDC در ایالات متحده وجود ندارد. در همین رابطه در ۹ مارس ۲۰۲۲، رئیس جمهور آمریکا، جو بایدن، یک فرمان اجرایی برای بررسی خطرات و مزایای انواع ارز دیجیتال از جمله CBDC ها امضا کرده است و این موضوع نشان‌ دهنده توجه خاص این کشور به حوزه ارزهای دیجیتال است.

• استیبل کوین‌ ها

یکی دیگر از انواع ارز دیجیتال، استیبل کوین‌ ها می‌باشند. استیبل کوین  شکل دیگری از ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز است که ارزش آن به دارایی‌ های دنیای واقعی مانند پول فیات وابسته است. توجه داشته باشید که استیبل کوین‌ ها علاوه بر فناوری بلاکچین‌ از مکانیسم‌ های تثبیت‌ کننده برای نرخ ارز ثابت (Fixed Exchange Rate) نیز استفاده می‌کنند. به‌ طورکلی سه نوع اصلی استیبل کوین وجود دارد:

• خارج زنجیره ‌ای (دارای وثیقه فیات): این استیبل کوین‌ ها به‌ طور کامل توسط دارایی‌ های دلاری وثیقه شده و توسط سپرده‌ های بانکی و دارایی‌ های مشابه نقدی پشتیبانی می‌شوند. متولی‌ ها موظفند تا زمانی که استیبل کوین‌ ها بازخرید می‌شوند، دارایی‌ های وثیقه‌ شده را ایمن نگه دارند.
• درون زنجیره ‌ای (دارای وثیقه کریپتویی): این استیبل کوین‌ ها توسط دارایی‌ های کریپتویی وثیقه شده و توسط توکن‌ های موجود بر روی بلاکچین‌ پشتیبانی می‌شوند.
• استیبل کوین‌ های الگوریتمی: این دسته از استیبل کوین‌ ها از طریق یک الگوریتم کنترل می‌شوند. توجه داشته باشید که استیبل کوین‌ های الگوریتمی ممکن است به یک دارایی در دنیای واقعی متصل نباشند.

در طی سال‌ های گذشته، استیبل کوین‌ ها به دلیل فقدان مقررات و خطرات احتمالی موجود برای سیستم‌ ها مالی توسط سازمان بین‌ المللی کمیسیون‌ های اوراق بهادار (IOSCO) مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته‌ اند. در ۱۳ جولای ۲۰۲۲، IOSCO و کمیته پرداخت‌ ها و زیرساخت‌ های بازار (CPMI) راهنمای نهایی را در مورد استیبل کوین‌ ها منتشر کرده و تأیید کردند که اصول زیرساخت‌ های بازار مالی (PFMI) برای استیبل کوین‌ ها نیز اعمال می‌شود. توجه داشته باشید که Tether، Dai، Binance USD، Pax Gold و TreUSD از محبوب‌ ترین استیبل کوین‌ های بازار رمز ارزها می‌باشند.

• کریپتوکارنسی‌ ها (Cryptocurrencies)

یکی دیگر از انواع ارز دیجیتال، کریپتوکارنسی‌ ها یا رمز ارزها می‌باشند. کریپتوکارنسی‌ ها دارایی‌ های دیجیتالی هستند که به جای بانک‌ های مرکزی یا مؤسسات دولتی توسط افراد و سازمان‌ ها توسعه یافته‌ اند. در واقع، رمز ارزها از فناوری بلاکچین‌ برای ثبت تراکنش‌ ها استفاده می‌کنند. نکته حائز اهمیت در رابطه با این موضوع این است که بلاکچین‌ ها دائمی هستند و بعد از تأیید و ثبت یک بلاک در زنجیره، امکان هرگونه ویرایش یا تغییر در بلاک از بین می‌رود.

علاوه بر این، هیچ فرد یا سازمانی به تنهایی بلاکچین‌ را کنترل نمی‌کند. بنابراین، ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین، غیرمتمرکز هستند و این موضوع به محافظت از بلاکچین‌ در برابر هکرها کمک می‌کند.

بلاکچین‌ ها، امنیت سیستم را از طریق دفتر کل عمومی خود تضمین می‌کنند زیرا در این روش، عموم مردم به کل تاریخچه تراکنش‌ های زنجیره دسترسی دارند. البته باید در نظر داشته باشید که همچنان امکان کلاهبرداری در این حوزه وجود دارد و با توجه به فقدان مقررات قانونی در پیگیری سرقت یا کلاهبرداری‌ ها امکان بازیابی دارایی سرقت‌ شده نزدیک به صفر است. طبق اطلاعات سایت CoinMarketCap، در زمان نگارش این مقاله بیش از ۲۵۳۹۱ رمز ارز مختلف در دسترس عموم مردم قرار دارند.

رمزارز چگونه کار می‌کند؟

مهم‌ترین ویژگی رمز ارزهایی مانند بیت کوین، غیرمتمرکز بودن آن‌هاست. این موضوع بیانگر این است که رمز ارزها توسط یک مقام مرکزی مانند دولت‌ ها، بانک‌ های مرکزی و یا مؤسسات مالی اداره نمی‌ شوند. در واقع، مبادلات رمز ارزها به صورت همتا به همتا یا P2P انجام می‌شود.

فناوری بلاکچین زیربنای اصلی کریپتوکارنسی‌ هاست. به‌ طورکلی می‌توان گفت که بلاکچین یک پایگاه داده غیرمتمرکز و شامل یک دفتر کل دیجیتال است که تمام تراکنش‌ ها بر روی آن ثبت شده و همه افراد فعال در شبکه یک کپی مشابه با دفتر کل را در اختیار دارند. بنابراین، پس از ثبت شدن تراکنش‌ ها بر روی شبکه بلاکچین، امکان تغییر و یا ویرایش اطلاعات ثبت‌ شده وجود ندارد.

فرض کنید که یک مهاجم، بتواند بخشی از تراکنش‌ های ثبت شده بر روی بلاکچین را تغییر دهد اما آیا او می‌تواند هزاران نسخه دیگری را که در اختیار سایر نودهای شبکه است، ویرایش کرده و شبیه نسخه دفتر کل خود کند؟ قطعاً پاسخ این سؤال منفی است زیرا در صورت بروز این اتفاق،

فقط نسخه‌ دفتر کل فرد مهاجم، تغییر می‌کند اما نسخه‌ های دیگری که در شبکه توزیع شده بدون تغییر باقی می‌ مانند و در نتیجه، فرد مهاجم نمی‌تواند سایر کاربران شبکه را برای اجماع بر روی نسخه دفتر کل ویرایش شده متقاعد کند. بنابراین، تقلب و جعل در دفتر کل، تقریباً غیرممکن است چرا که همه رایانه‌ هایی که نسخه‌ هایی از این دفتر کل را ذخیره و به‌ روزرسانی می‌کنند، باید بر روی نسخه صحیح دفتر کل عمومی « توافق » کنند.

توجه داشته باشید که رمز ارزهایی مانند بیت کوین از طریق ثبت تراکنش‌ ها بر روی دفتر کل کار می‌کنند و همانطور که گفته شد، تراکنش‌ های ثبت‌شده بر روی بلاکچین غیرقابل تغییر هستند. جالب است بدانید که اگر چه تراکنش‌ ها در این دفتر کل ثبت می‌شوند اما افرادی که این تراکنش‌ ها را انجام می‌دهند، ناشناس باقی می‌مانند و این موضوع همان بخش جذاب فناوری بلاکچین است.

به‌ طورکلی می‌توان گفت که دفتر کل یک پایگاه داده است که ۳ ویژگی اصلی دارد:

• دفتر کل، عمومی است.
• دفتر کل، آنلاین بوده و در ۷ روز هفته و ۲۴ ساعت شبانه‌ روز در دسترس است.
• دفتر کل، غیرمتمرکز بوده و تحت کنترل هیچ بانک مرکزی یا دولتی قرار ندارد.

ارزهای دیجیتال چه تفاوتی با پول‌ های معمولی دارند؟

رمز ارزها یکی از انواع ارز دیجیتال هستند که تفاوت‌های زیادی با ارزهای فیات یا همان پول‌ های معمولی دارند. در زیر به تفصیل در رابطه با این تفاوت‌ها صحبت خواهیم کرد.

1. معنی: اولین و ساده‌ ترین تفاوت این دو با یکدیگر در تعریف آن‌ ها مشخص شده است. به‌ طور کلی می‌توان گفت که ارزهای فیات نوعی ارز فیزیکی هستند که توسط یک مقام مرکزی صادر شده و عموماً توسط دولت‌ ها حمایت می‌شوند اما رمز ارز یکی از انواع ارز دیجیتال است که توسط یک سیستم خصوصی غیرمتمرکز اداره می‌شود. علاوه بر این، شبکه‌ های بلاکچینی برای جلوگیری از تراکنش‌ های تکراری، از فرایند های رمزنگاری برای افزایش امنیت خود استفاده می‌کنند.
2. مرجع صادرکننده: ارز فیات توسط بانک مرکزی یا یک نهاد مجاز کشور مبدأ صادر و اداره می‌شود اما رمز ارزها به عنوان یکی از انواع ارز دیجیتال توسط یک سیستم خصوصی به طور مستقل ایجاد و اداره می‌شوند.
3. واسطه‌ ها: برای مبادله و انتقال پول‌ های معمولی مانند ارزهای فیات به واسطه‌ هایی مانند بانک‌ ها نیاز است اما رمز ارزها به عنوان یکی از انواع ارز دیجیتال، برای انتقال یا اعتبارسنجی به واسطه‌ ها نیاز ندارند.
4. مرجع مبادله: مبادله ارزهای فیات می‌تواند به صورت فیزیکی یا دیجیتالی انجام شود در حالیکه رمز ارزها به عنوان یکی از انواع ارز دیجیتال، فقط به صورت دیجیتالی مبادله می‌شوند.
5. عرضه: عرضه ارزهای فیات نامحدود است و دلیل آن این است که دولت‌ ها هیچ محدودیتی برای تولید پول ندارد و بر اساس الزامات و شرایط موجود می‌توانند پول چاپ کنند. بنابراین، هیچ کس دقیقاً نمی‌تواند بگوید که در حال حاضر، چه مقدار پول فیات در گردش است اما عرضه اغلب ارزهای دیجیتال محدود است. به عنوان مثال، تنها ۲۱ میلیون واحد بیت کوین وجود دارد و این موضوع نشان‌ دهنده عرضه محدود بیت کوین است.
6. قانونی بودن: همه کشور های جهان واحد پول خود را دارند. این ارزها توسط یک مقام مرکزی اداره شده و توسط دولت‌ ها پشتیبانی می‌شوند. بنابراین، ارزهای فدرال یک وسیله قانونی برای مبادله و معامله هستند اما تجارت و مبادله رمز ارزها در برخی کشور ها ممنوع می‌باشد و یکی از دلایل این ممنوعیت این است که رمز ارزها می‌توانند برای حمایت از فعالیت‌ های غیرقانونی مورد استفاده قرار گیرند.
7. ملموس بودن: ارزهای فیات به صورت فیزیکی و با استفاده از سکه یا اسکناس مبادله می‌شوند. در مقابل، ارزهای دیجیتال هیچ شکل فیزیکی ندارند و در نتیجه، ناملموس هستند.
8. ذخیره‌سازی: ارزهای فیات را می‌توان در حساب‌های بانکی ذخیره کرد اما برای ذخیره‌سازی رمز ارزها به عنوان یکی از انواع ارز دیجیتال باید از کیف پول‌های کریپتویی استفاده نمود.
9. ایمنی: به‌طورکلی می‌توان گفت که انجام معاملات با ارز فیات امن‌تر است و دلیل آن این است که ارزهای فیات توسط یک مقام مرکزی حمایت می‌شوند. بنابراین، هرگونه تقلب در این حوزه به راحتی شناسایی و برطرف می‌شود. توجه داشته باشید که تراکنش با رمز ارزها خطرناک است چرا که تراکنش‌ها به صورت ناشناس انجام می‌شوند و توسط دولت یا هیچ مقام مرکزی دیگری اداره یا پشتیبانی نمی‌شوند. بنابراین، ردیابی و کشف کلاهبرداری‌ در بازار رمز ارزها چالش برانگیزتر است.
10. نحوه نمایش: ارزهای فیات به صورت سکه و اسکناس نمایش داده می‌شوند اما رمز ارزها به عنوان یکی از انواع ارز دیجیتال، با یک کد کامپیوتری منحصر به‌ فرد و پیچیده که بر اساس اصول ریاضی و مهندسی نوشته شده‌اند، مشخص می‌شوند.
11. نوسان: ارزهای فیات نوسان کمتری دارند زیرا یک سیستم مرکزی کنترل جریان ارز در بازار آن‌ ها وجود دارد اما نوسانات موجود در بازار رمز ارزها به شدت زیاد است زیرا هیچ واسطه یا نهاد نظارتی، این بازار را کنترل نمی‌کند.
12. کارمزد تراکنش: کارمزد تراکنش‌ های ارزهای فیات به دلیل حضور واسطه‌ها بیشتر است اما کارمزد تراکنش‌ رمز ارزها به دلیل عدم وجود واسطه به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد.

مزایای رمز ارز ها

در حال حاضر، محبوبیت رمز ارزها در بین سرمایه‌گذاران بازار های مالی افزایش پیدا کرده است. در زیر به برخی از مهم‌ ترین مزایای رمز ارزها اشاره می‌کنیم.

1. حفاظت از تورم (Inflation Protection)

همانطور که می‌دانید، تورم موجب کاهش ارزش بسیاری از ارزها یا پول‌ ها می‌شود اما اغلب مردم از رمز ارزهایی مانند بیت کوین به عنوان یک عامل ضد تورمی نام می‌برند. برای درک این موضوع به این نکته توجه کنید که تعداد کل بیت کوین‌ های موجود محدود بوده و هر چهار سال یکبار، طی پدیده‌ای با نام هاوینگ، نرخ عرضه بیت کوین به نصف کاهش یافته و با افزایش تقاضا، قیمت بیت کوین افزایش پیدا می‌کند.

به عبارت دیگر، در طی هاوینگ، عرضه بیت کوین برای چهار سال آینده نصف می‌شود اما مقدار تقاضا برای بیت کوین نه تنها کاهش نمی‌ یابد بلکه با افزایش میزان پذیرش رمز ارزها، میزان تقاضا نیز بالا می‌رود. در نهایت، این دو موضوع در کنار یکدیگر موجب بالا رفتن قیمت بیت کوین و جلوگیری از تورم می‌شود. جالب است بدانید که امروزه، بسیاری از رمز ارزها از همین مکانیسم برای محدود کردن عرضه و جلوگیری از تورم استفاده می‌کنند.

2. سرعت معامله (Transactional Speed)

فرض کنید که می‌خواهید برای فردی در ایالات متحده پول بفرستید. چند راه برای انتقال دارایی‌ از یک حساب به حساب دیگر وجود دارد اما نکته مهم ماجرا این است که در مؤسسات مالی ایالات متحده، بیشتر تراکنش‌ها طی سه تا پنج روز کاری تسویه می‌شوند و از طرف دیگر، برای تسویه حواله‌ های بانکی نیز به حداقل ۲۴ ساعت زمان نیاز است اما انتقال پول از طریق رمز ارزها در چند دقیقه انجام می‌شود و این موضوع برای بسیاری از افراد و به‌خصوص سرمایه‌ گذاران بین‌ المللی جذاب می‌باشد.

3. معاملات مقرون‌به‌صرفه (Cost Effective Transactions)

کارمزد تراکنش‌هایی که با استفاده از ارزهای دیجیتال انجام می‌شود، بسیار ناچیز است زیرا در این حالت نیازی به حضور اشخاص یا نهادهای واسط مانند VISA برای تأیید تراکنش‌ها وجود ندارد.

4. عدم تمرکز (Decentralization)

رمز ارزها، مدل جدیدی از غیرمتمرکزسازی پول هستند که به خودکارسازی فرآیند انتقال پول کمک می‌کنند. توجه داشته باشید که هیچ سازمان دولتی قادر به تعیین ارزش یک رمز ارز و نظارت بر جریان آن نیست. به همین دلیل، طرفداران رمز ارزها امنیت و اطمینان بیشتری را در رابطه با استفاده از رمز ارزها احساس می‌کنند.

5. تنوع (Diversity)

یکی از ویژگی‌ های جذاب بازار رمز ارزها وجود تنوع در آن است. این بازار در دهه گذشته به شدت رشد کرده و روز به روز بر تعداد رمز ارزهای موجود در آن افزوده شده است. از طرف دیگر، با توجه به سابقه محدود فعالیت بازار کریپتوکارنسی‌ ها، به نظر می‌ رسد که رمز ارزها با سایر بازارهایی مانند سهام یا اوراق قرضه همبستگی ندارند و این موضوع، کریپتوکارنسی‌ ها را به منبع خوبی برای ایجاد تنوع در سبد سرمایه‌ گذاری تبدیل کرده است.

در واقع، اگر سبد سرمایه‌ گذاری شما متشکل از دارایی‌ هایی باشد که با یکدیگر همبستگی کمی دارند، بازدهی پایدار سبد شما افزایش پیدا می‌کند. به عنوان مثال، اگر ارزش سهام کاهش پیدا کند، ممکن است ارزش دارایی رمزنگاری‌ شده شما افزایش یافته و در نتیجه، ارزش سبد سرمایه‌ گذاری شما حفظ شود.

6. دسترسی (Accessibility)

تنها وسایل مورد نیاز برای استفاده از رمز ارزها یک کامپیوتر یا گوشی هوشمند و اینترنت است. در نتیجه، کار کردن در بازار رمز ارزها در مقایسه با مؤسسات مالی قدیمی بسیار سریع‌ تر و آسان‌ تر بوده و این موضوع به افراد امکان می‌دهد تا بدون زحمت، تراکنش‌ های اینترنتی خود را انجام دهند.

7. امن و امان (Safe And Secure)

در بازار کریپتوکارنسی‌ ها امنیت تراکنش‌ ها توسط فناوری بلاکچین‌ و شبکه پراکنده‌ ای از کامپیوتر ها که تراکنش‌ ها را تأیید می‌کنند، حفظ می‌شود. بنابراین، در این بازار هیچ کس به وجوه شما دسترسی ندارد مگر اینکه، فردی به کلید خصوصی کیف پول رمزنگاری‌شده شما دسترسی پیدا کند. توجه داشته باشید که در صورتی که شما کلید خصوصی خود را فراموش کرده و یا گم کنید، به هیچ عنوان امکان بازیابی وجوه شما وجود ندارد.

8. شفاف (Transparent)

با توجه به ماهیت غیرمتمرکز بلاکچین، امکان مشاهده تراکنش‌ها با استفاده از کاوشگر بلاکچین‌ برای ردیابی نقل و انتقالات وجود دارد. این سیستم باز و شفاف موجب آرامش خاطر سرمایه‌گذاران و کاهش فساد در شبکه‌های بلاکچینی می‌شود.

9. خصوصی (Private)

در بازار رمز ارزها امکان نظارت و دخالت طرف‌های سوم وجود ندارد و به همین دلیل، حریم خصوصی شما در این بازار حفظ می‌شود. در واقع، در فناوری بلاکچین‌، سرمایه‌ گذاران فقط از شما یک شناسه و آدرس کیف پول دارند. بنابراین، تراکنش‌ ها مستعار بوده و هیچ چیز شخصی درباره شما وجود ندارد. جالب است بدانید که در حال حاضر، تعدادی از پروژه‌ های کریپتویی، رمز ارزهای حریم خصوصی را به بازار معرفی کرده‌اند. این رمز ارزها که به شکل تخصصی بر حفظ حریم خصوصی کاربران خود متمرکز هستند، می‌توانند ماهیت فناوری بلاکچین را نیز تقویت کنند.

10. مبادلات بدون زحمت انجام می‌شود (Currency Exchanges Are Done Effortlessly)

در حال حاضر، سرمایه‌ گذاران می‌توانند با استفاده از ارزهایی مانند دلار آمریکا، روپیه هند یا یورو اروپا، رمز ارز خریداری کنند. علاوه بر این، صرافی‌ ها و کیف پول‌ های مختلف کریپتویی به سرمایه‌ گذاران کمک می‌کنند تا ارزهای رمزنگاری‌شده را معامله کرده و آن‌ها را با حداقل هزینه تراکنش در کیف‌ پول‌ های مختلف سواپ کنند.

معایب رمز ارز ها

سرمایه‌ گذاری در ارزهای دیجیتال ممکن است جذاب و سود آور به نظر برسد اما افراد باید قبل از هرگونه سرمایه‌ گذاری در این بازار با جنبه‌ های منفی آن‌ نیز آشنا شوند.

1. امکان ردیابی تراکنش‌ ها: رمز ارزها ادعا می‌کنند که تراکنش‌ های انجام شده در شبکه‌ های آن‌ ها به صورت ناشناس انجام می‌شود، اما در واقع آن‌ ها یک دنباله دیجیتالی از خود به جا می‌گذارند که اداره تحقیقات فدرال می‌تواند آن را رمزگشایی کند. بنابراین، امکان دخالت مقامات فدرال یا دولتی برای ردیابی تراکنش‌ های مالی افراد عادی وجود دارد.
2. خطر حمله و هک: در یک بلاکچین‌، خطر حمله ۵۱ درصدی وجود دارد و این اتفاق زمانی می‌افتد که یک ماینر یا گروهی از آن‌ها کنترل بیش از ۵۰ درصد شبکه را در اختیار بگیرد. توجه داشته باشید که این حمله تنها یکی از خطرات موجود برای شبکه‌ های هارد فورک‌ شده و بلاکچین‌ های جدید است.
3. مصرف بالای انرژی و خطرات زیست محیطی: تعدادی از بلاکچین ها با مکانیسم اجماع اثبات کار، فعالیت خود را انجام می‌دهند. به همین منظور، شرکت‌کنندگان شبکه باید از رایانه‌ های قدرتمند ASIC و هش مناسب برای افزودن بلاک جدید به شبکه استفاده کنند و این موضوع موجب مصرف بیش از حد برق و تأثیر بر محیط‌ زیست می‌ شود.
4. عدم امکان بازگشت یا لغو تراکنش‌ های اشتباه: یکی از مشکلات اصلی رمز ارزها، عدم وجود سیاست‌ های کلیدی مرتبط با تراکنش‌ های رمز ارزها می‌باشد. به‌ طور کلی می‌توان گفت که در فناوری بلاکچین، امکان بازگشت یا لغو تراکنش‌ های اشتباه وجود ندارد. به عنوان مثال، اگر در یک تراکنش کریپتویی، آدرس فرد دریافت‌کننده تراکنش، به اشتباه وارد شود، امکان بازگشت رمز ارز بسیار کم و یا حتی غیرممکن است. از طرف دیگر، هر صرافی کریپتویی یا نرم افزار پشتیبانی رمز ارزها، سیاست‌های خود را در مورد بازگشت یا لغو تراکنش‌ های نادرست دارند و هیچ قانون کلی برای این موضوع وجود ندارد.

آیا باید بر روی ارز های دیجیتال سرمایه‌ گذاری کرد؟

ارزهای دیجیتال یکی از جدید ترین راه‌ های سرمایه‌ گذاری در بازارهای مالی هستند اما سرمایه‌ گذاری در این حوزه، ساده نیست و مطمئناً با پیچیدگی‌ های زیادی همراه است. توجه داشته باشید که بازار کریپتوکارنسی‌ ها، بازاری با نقدینگی کم و نوسانات بالاست.

بنابراین همیشه در نظر داشته باشید که ممکن است تمام سرمایه خود را در این بازار از دست بدهید. به همین دلیل، همواره سرمایه‌ گذاران حرفه‌ ای این بازار توصیه می‌کنند که اول با دانش کافی وارد این بازار شوند و اگر اطلاعات کافی ندارن با شرکت در دوره آموزش ارز دیجیتال تمام اطلاعات و آگاهی لازم در این زمینه را کسب کنند و دوم اینکه تنها با مقداری از سرمایه خود که توان از دست دادن آن را دارید، وارد این بازار شوید و هرگز بیش از میزان ریسک‌پذیری خود در این بازار خطر نکنید.

جمع‌بندی

ارزهای دیجیتال، دارایی‌ هایی هستند که فقط برای تراکنش‌ های الکترونیکی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در واقع، آن‌ ها شکل فیزیکی ندارند اما همانند پول‌ های معمولی می‌توان آن‌ ها را با سایر دارایی‌ ها مبادله کرد. اگرچه در حال حاضر محبوب‌ ترین ارز دیجیتال غیرمتمرکز، بیت کوین است اما همچنان بسیاری از دولت‌ ها در حال بررسی نحوه صدور «  ارزهای دیجیتال متمرکز  » و قانون‌ گذاری در حوزه « ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز » هستند.