تاریخ، بستری است که در آن، فرآیند ظهور، معرفی و رشد هر پدیده را در خود جای داده و از این رو می‌توان آن‌را مهمترین منبع برای شناخت دانست. منبعی که با ابزار خود یعنی دیالکتیک ما را مجاب می‌کند که به عنوان فاعل شناسایی (subject) در مواجهه با موضوع شناخت (object) قرار بگیریم و نتیجه آن‌را به شناخت‌مان از آن پدیده بیفزاییم. از این مواجه‌هات، هربار دریچه‌ای جدید به روی ما باز می‌شود و به نوعی پیش‌زمینه‌های فکری ما پایه‌ریزی می‌شوند. این پیش‌‌زمینه‌ها گاهی آنقدر اهمیت پیدا می‌کنند که موجب ایجاد تغییرات اساسی در ماهیت یک پدیده می‌شوند. پس، اصولا شناخت هر پدیده در سایه آگاهی از مسیر تاریخی آن میسر می‌شود.

شاید بتوان تاریخ را مهمترین منبع و دیالکتیک را بهترین و دم‌دستی‌ترین ابزار برای شناخت دانست.

در بررسی سیر تاریخی متاورس می‌بینیم تکنولوژی‌هایی که در آن دخیل هستند در ادوار مختلف ایجاد شده و حتی گاهی برای جذب پذیرش همگانی و استفاده‌ی عملی ناموفق بوده‌اند. برای مثال یکی از اجزای آن یعنی واقعیت مجازی که به سال ۱۹۶۸ برمی‌گردد در آن زمان مورد استقبال و استفاده قرار نگرفت. همچنین ایده‌ی بلاکچین که در سال ۱۹۹۱ توسط استوارت هابر و اسکات استورنتا توصیف شد مسکوت ماند تا نهایتا ساتوشی ناکاموتو در سال ۲۰۰۸ با ایجاد اولین بلوک، بیت‌کوین را معرفی کرد و استفاده از بلاکچین به صورت عملی آغاز شد. این مسیر سرشار از پیروزی‌ها و شکست‌های کوچک و بزرگ بوده که نتایج آن در کنار موفقیت‌های کلیدی، این تکنولوژی را به این جای کار رسانده.

اینکه اکنون ما در کجای راه ایستاده‌ایم خود سوال بزرگی است. آیا ما به مقصد یعنی پذیرش و استفاده همگانی از این تکنولوژی ریسده‌ایم و یا در میانه راه هستیم؟ بررسی سیر تاریخی می‌تواند راهنمای خوبی برای پاسخ به این سوال یا دست‌کم نزدیک شدن به پاسخ باشد.

ترجمه کتاب حاضر پاسخی است به پرسش‌های این حوزه و بررسی فرآیند ظهور، معرفی و رشد این پدیده. نویسنده کتاب کوشیده است تا وجوه مختلف این مفهوم را مورد بررسی قرار­­ دهد.